ÄLGHUNDEN - kinderen van de wolf. 

De grotere Laika,  die voor ons in het noorden synoniem is met de eland­hond, is ook bij ons in een vroeger stadium aangewend als all-round jachthond en trekhond. Binnen de grote delen van zijn verspreidingsge­bied wordt hij nu ook  voor hetzelfde werk gebruikt. Slechts enkele individuen zijn gespecialiseerde grootwild honden en het merendeel van de Sovjet Laiki heeft de eekhoorn als zijn belangrijkste jachtbuit. Het gebruik van de hond als trekhond loopt evenwel sterk terug.

Het is zeer waarschijnlijk dat de grote spitsen ten alle tijden met of zonder medeweten werden gekruist  met de wolf. De mens heeft in zijn keuze de voorkeur gegeven aan het grote en sterke. Deze beïnvloeding door de wolf heeft zijn sporen nagelaten en de grote Laika is een natuurhond welke in zijn eigen gebied steeds tamelijk eenvormig is. Tegenwoordige onderzoe­kingen laten zien dat een kruising tussen wolf en hond een natuurlijk en mogelijk verschijnsel is.

Sahlin schrijft in het jaar 1905 bijv. over de Bjarmalandhond: "het is een grote, grijze hond, zeer gelijkend als onze Zweedse spits en hij heeft een volkomen wolfachtig uiterlijk met een hangende staart, en tevens dat de Syrjanen vertelden dat zij direct afstamden van eerder gedomesticeerde wolven, voor welk standpunt zeer veel te zeggen valt.''

De gelijkenis van de Russische spitsen met de Jämthund wordt bevestigd omdat op Sovjet tentoonstellingen voortdurend Jämthundachtige honden tamelijk hoog geplaatst worden.

Karakteristiek voor de grote laika is diens grootte en de wolfachtige aftekeningen in de vacht en vaak in kleur tezamen met anatomische de­tails. In de natuur vindt men bij de wolf grijze varianten, enkele zwarten en gele individuen.

Toen de Finnen de Karelische Berenhond voortbracht was het niet verwon­derlijk dat het een zwartwitte of een geelgrijze hond behoorde te zijn. De Russen hadden hetzelfde probleem bij het voorbrengen van de Russ. Europese Laika. De grijze kleur was zeer gewoon binnen de oorspronkelijke honden, die o.a. bij de Bjarmalandhonden hoorden.

De Karelische Berenhond behoorde reeds vanaf het begin tot de groepsvariante extreemhon­den, speciaal geldt dat voor de vorm van de schedel en de laag aangezette sprongen. Daarom kan men aannemen dat het ras in deze vorm afstamt van de overige laiki.

Binnen de grote laiki staat de Gråhund door keuze- en extreme exterieurfok het verst af van de natuurlijke variatie van de laika. Hij is zo compact geworden dat hij daardoor afwijkt van de natuurlijke vorm. Afgezien van het feit dat zij grijs zijn, hebben zij verder minder wolfkenmerken dan de anderen.

De Zwarte Elandhond staat beduidend dichter bij de kleinere laika dan bij de grote. Bovendien bevindt zich ook nog wat arctisch bloed in de zwarte elandhond. Hetzelfde geldt ook voor de Karelische Berenhond.

bron:          Nordliga Spetshundar 

auteurs      Rune B. Samuelsson & Juho Perttola

 vertaling: © kennel fra Laikahuset